Niepłacenie alimentów jest przestępstwem, które reguluje art. 209 Kodeksu karnego. Przepis ten przewiduje, że każdy, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (art. 209 § 1 k.k.).
Spis treści
Skutki niepłacenia alimentów
Jak wspomniano wcześniej, przepisy Kodeksu karnego za niepłacenie alimentów przewidują grzywnę, karę ograniczenia wolności lub karę pozbawienia wolności. Co do zasady najczęściej stosowaną przez sądy karą w stosunku do dłużników alimentacyjnych jest kara ograniczenia wolności. Stanowi ona bowiem tańszą formę dla wymiaru sprawiedliwości, a jednocześnie daje możliwość terminowego regulowania alimentów poprzez odpracowywanie długów, czyli zarobkowanie – podczas orzekania tej kary skazany pozostaje bowiem na wolności i może pracować.
Kiedy dłużnik alimentacyjny idzie do więzienia?
Jeśli osoba zobowiązana do płacenia alimentów uporczywie uchyla się od ich płacenia, może trafić do więzienia. Procedura karna zostaje rozpoczęta po złożeniu wniosku na policję lub do prokuratury o pociągnięcie dłużnika alimentacyjnego do odpowiedzialności karnej za powstanie co najmniej 3 miesięcznej zaległości w płaceniu alimentów. Przepisy Kodeksu karnego przewidują karę do 1 roku więzienia lub do 2 lat – w przypadku, gdy dłużnik alimentacyjny naraża osobę uprawnioną na trudności w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Kara bezwzględnego więzienia może być odbywana w różnych zakładach, w tym w zakładach półotwartych. Z uwagi na konieczność spłaty długów alimentacyjnych dłużników często umieszcza się w zakładach karnych, w których można pracować.
Skontaktuj się
Gdzie zgłosić niepłacenie alimentów?
Polskie prawo pozwala na stosunkowo szybkie rozpoczęcie procedury dążącej do ukarania dłużnika alimentacyjnego za niepłacenie alimentów. Wystarczą 3 miesiące zwłoki, aby osoba, której przysługuje świadczenie alimentacyjne, a którego nie otrzymuje, miała prawo do złożenia do policji lub prokuratury zawiadomienia o tym fakcie. Zawiadomienie takie składa rodzic lub opiekun, który jest upoważniony do odbioru zasądzonych alimentów na rzecz dziecka.
Niepłacenie alimentów a komornik
Jeśli rodzic uchyla się od płacenia alimentów, mimo ich zasądzenia, drugi rodzic może też szukać wsparcia u komornika sądowego. W takiej sytuacji rodzic opiekujący się dzieckiem powinien złożyć w sądzie wniosek o wydanie tytułu wykonawczego opatrzonego klauzulą wykonalności. Jest to dokument, który umożliwia złożenie u komornika wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi. Komornik po przyjęciu wniosku o wszczęcie egzekucji należności z tytułu alimentów rozpoczyna procedurę, pozwalającą na ściągniecie od dłużnika niezapłaconych zaległości. Komornik alimentacyjny przeprowadza dochodzenie umożliwiające określenie majątku dłużnika, aby uzyskać informacje na temat jego wypłacalności. Dochodzenie takie polega na wystosowaniu pytań o zarobki do banku osoby zalegającej ze spłatą, jego pracodawcy, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a także Urzędu Skarbowego. By określić miejsca zamieszkania i źródło pracy dłużnika, komornik może zaangażować także policję. Po ustaleniu wysokości majątku dłużnika, komornik może rozpocząć procedurę zajęcia środków. Wykorzystuje on następujące sposoby odzyskania długu: zajęcie wynagrodzenia (do 60% wysokości wynagrodzenia), zajęcie rachunku bankowego oraz zajęcie ruchomości.
Po jakim czasie niepłacenia alimentów można iść do komornika?
Co do zasady – najszybciej jak to jest możliwe. Wierzyciel alimentacyjny ma bowiem prawo złożyć wniosek do komornika o przymusowe ściągnięcie zadłużenia alimentacyjnego już na drugi dzień po odnotowaniu braku zapłaty. Z tytułem wykonawczym możesz udać się do komornika, który rozpocznie stosowną procedurę pozwalającą na ściągniecie od dłużnika niezapłaconych zaległości.
